Vandaag stond een culturele uitstap naar Gent op het
programma. Daar we alle tijd hadden konden wij iets later ontbijten alvorens
door te gaan.
Na een rustig ontbijt vertrokken we richten onze Provinciale
hoofdstad. Vanaf het Sint Jacobs gingen we richting Sint-Baafs kathedraal. Tot
onze grote spijt waren er grote restauratiewerkzaamheden zodat de mooiste
kunstschatten niet zichtbaar waren voor onze Portugese gasten. Toch waren ze
onder de indruk van de schoonheid van het gebouw en de (replica’s) van de
schilderijen.
De weergoden waren ons slechtgezind want toen we buiten
kwamen begon het goed te regenen.
Dan maar een horeca zaan binnengaan om iets te eten en het
middagmaal te nuttigen. Omstreeks 13u30 voorspelden ze minder regen en het was
tijd voor ons om via de korenmarkt en de graslei naar het gravensteen te gaan.
Ook daar waren onze gasten onder de indruk van de schoonheid van het gebouw. De
elektronische gids was zeker een pluspunt aan het bezoek. Ondertussen was het
meer en meer beginnen regenen zodat we bijna verdronken op de kantelen. Gelukkig
maakte het bezoek en de bezienswaardigheden veel goed.
Omdat het toch maar een regendag was en wij op tijd in
Laarne moesten zijn besloten wij om na het gravensteen richting huiswaarts te
gaan. We konden er een kleinigheid eten en even bekomen om dan naar judoclub
Laarne te gaan voor de training.
Dinis gaf de drie groepen een verschillende training. De
rode draad was echter het in beweging brengen van een tegenstander. Zowel op
grond als rechtstaand demonstreerde hij diverse manieren om een tegenstander
uit balans te brengen of manieren om aan te vallen bij Ne Waza.
In de derde groep werd het niveau fysiek behoorlijk
opgeschroefd zodat allen aanwezigen zwetend op de mat stonden. Het genot van de
training stond op diverse gezichten af te lezen.
Na afloop bij elke groep kreeg Dinis enkel goede commentaren. De andere aanpak van lesgeven viel duidelijk in de smaak bij de aanwezigen. De leden van de derde groep kregen ook de uitnodiging om bij hem langs te komen als ze in de buurt van Albufeira waren.
Alhoewel een bezoek aan Gent op het programma stond, besloten
wij dit pas morgen te doen om praktische redenen. Dinis moest ’s avonds leg geven
in Gent Drongen en het zou lopen en vliegen moeten worden. Dus werd een bezoek
aan het Provinciaal domein van Puyenbroeck ingelast.
Na het ontbijt vertrokken wij richting het park. Eens op de
parking aangekomen merkten wij dat het een werkdag was, het park zou voor ons
alleen zijn.
Om een impressie te geven maakten we eerst een rondrit
doorheen het park met het plaatselijke treintje. Nadien zakten wij af naar de
speeltuin, waar de jongsten hun hart konden ophalen. Allemaal nieuwe dingen en
plaats genoeg, wat wil men meer?
Een uurtje spelen is zo voorbij en iedereen begon dorst te
krijgen. Dus werd er afgezakt naar de cafetaria om iets te nuttigen. Na het
drankje nog een wandeling rond de vijvers en we waren opnieuw aan de speeltuin.
Opnieuw werd uitbundig gespeeld en voor wij het wisten was het 15u00.
Tijd om naar huis te gaan en iets te eten. Omstreeks 16u00
vertrokken we richting Oostakker om Svea op te halen en naar Gent Drongen te
vertrekken voor de training.
Dinis werd er door Marnix met open armen ontvangen. Er waren
een dertigtal judoka’s aanwezig op de mat. Dinis gaf tijdens les uitleg over
manieren van bewegen in Ne Waza. Dat de man een grote soepelheid had was te merken
aan de oefeningen die hij gaf. We zagen enkele nieuwe manieren van verdedigen
in Ne Waza, waarbij de tegenstander af te rekenen had met de lenigheid van de
judoka.
Ook de manieren van aanval bij een tegenstander die op de
buik ligt of in vierpuntensteun zit waren nieuw voor een aantal van de
aanwezigen. Een andere trainer heeft andere inzichten en dat kwam nogmaals tot
uiting tijdens deze training.
Na de techniek was er tijd voor Randori. De aanwezigen
konden zich onderling met elkaar meten. Vier Randori van elk drie minuten
vlogen voorbij. Daar de matten op tijd weg moesten werd de les tijdig
onderbroken. Marnix had nog een attentie voor Dinis, ‘Gentse Neuzekes’. Maar
ook Dinis had een attentie voor Marnix, ‘AiAi’, een pikante piri piri saus uit
Portugal. Erik slaagde erin om enkele aanwezigen te laten proeven …. Ja, het noemt
zo en het is AiAi ?.
Daar de kleinsten begonnen moe te worden was er geen tijd meer om samen iets te drinken in de cafetaria. Wel hoorden we dat de les goed was gegeven en dat andere inzichten over het grondwerk nogmaals duidelijk zichtbaar werden.
We hadden besloten om de mooiste dingen uit België te laten zien
aan onze Portugese gasten. Daar we een ganse dag de tijd hadden wilden we een
dierentuin bezoeken. Welk park is nu beter geschikt om te tonen dan Pari Daiza?
Svea, Ewout en de kids waren ook afgekomen. Eerst samen ontbijten
en dan met twee wagens de trip aanvangen.
Omstreeks 8u15 vertrokken we richting Brugelette voor
een bezoek aan het park. We waren relatief vroeg en hadden geen last van files.
Het park heeft zoveel te bieden dat we niet alles konden laten zien. Toch waren Dinis en Sandrine enorm tevreden over wat zij gezien hadden. De mooie omgeving met de dieren is om trots op te zijn. Ook konden de kinderen zich uitleven in de speeltuin onder een blakende zon. Toen de ‘grotere kinderen’ een beer zagen konden ze het niet laten om de favoriete worp in te komen.
Maar het meest spectaculairst vonden ze de roofvogelshow. Wie
deze ooit heeft gezien weet dat de vogels werkelijk net over de hoofden van het
publiek vliegen.
Omstreeks 17u00 begon het weer om te slaan en even later
begon het te watergieten …
Kletsnat kwamen wij aan bij de wagens. De tocht ging richting
Ewout en Svea’s huis waar we samen zouden eten. Er werd afhaal Chinees voorzien
voor iedereen.
Ook nu kwamen de gesprekken goed op gang. Dinis en Sandrine
toonden nogmaals hun dank voor de mooie dag. Volgens hen was dit het mooiste
park dat ze ooit gezien hadden.
Er werd verder ook nog gewerkt aan de plannen om met een
delegatie bij elkaar te gaan trainen, de trainingen voor de komende week werden
besproken en de onduidelijkheden werden weggewerkt.
Toen het bedtijd was voor de kids gingen wij naar huis om er nog even te bekomen van de lange dag. Morgen staat een bezoek aan Gent op het programma en training in Gent Drongen.
Mede dankzij de financiële steun van het Erasmus+ programma van de Europese Unie, de Europese week van de sport en #BeActive konden wij de samenwerking met judoclub Albufeira (Algarve, Portugal) nog verstevigen en hem bij ons een week te gast uitnodigen. Onze club was in april al te gast bij hen, tijd om iets terug te doen.
Dinis Pinto en
Sandrine Sousa kwamen in gezelschap van Emma en Arthur Pinto afgezakt naar
Vlaanderen om bij Erik en Mieke te logeren.
Erik ging de delegatie
afhalen op de luchthaven van Charleroi. Tijdens de heenreis merkte hij een
grote file op de E40 richting Oostende en vroeg het thuisfront wat er loos was.
Er bleek een ongeval te zijn gebeurd met uitgebrande auto’s zodat er voor de
terugreis een alternatief moest worden gezocht.
Omstreeks 12u45 landde
het vliegtuig met de Portugese gasten en het weerzien was warm en hartig. De
koffers in de auto steken, parkeer ticket betalen en plaatsnemen. Erik reed via
Mechelen, Temse en de E17 huiswaarts. Omstreeks 15u30 kwamen wij eraan en
werden begroet door Mieke, Ginny met ouders en Lucas. Even later kwamen ook
Svea, Ewout en de kids aan.
De gesprekken gingen
over van alles en nog wat maar vooral over judo, wat dacht je? Herinneringen
werden opgehaald, plannen werden gesmeed en de werking van het judogebeuren in
beide landen werd besproken. Mieke had koffie en gebak voorzien voor de gasten.
We moeten ons culinaire land promoten, niet?
Bij het avondeten
werden lange gesprekken gevoerd tussen Erik en Dinis. Deels in het Engels,
deels in het Frans. In het kort komt het erop neer dat wij beiden een
uitwisseling zien zitten op langere termijn. Concrete plannen zijn er nog niet,
maar het zou erop neer komen dat we met een delegatie naar ginder gaan en dat
zijn naar ons zouden komen. Logeren zou dan gebeuren bij de ouders van de judoka’s.
Wordt vervolgd ….
Al snel was het 21u30 en de gasten waren moe van de reis. Iedereen zich wassen en klaarmaken om te gaan slapen, behalve bibi die nog een verslag moet schrijven, foto’s bewerken en alles online zetten.
Battle of the kyu’sDit werd georganiseerd
door het provinciaal comité met medewerking van judoclub Wachtebeke. Het
tornooi ging door op zondag 15 september in de sporthal van het provinciaal
domein Puyenbroeck.
Zes van onze leden
schreven zich in, wegens blessure konden er uiteindelijk vijf meedoen.
Xiano Briers, Senne
Drieghe, Achilleas Chantzos, Nathan Van Hoorebeke en Ginny Van Hecke
verdedigden onze club.
Xiano Briers was als eerste aan de beurt. Hij laat zich
verrassen en komt op de rug terecht na een O Soto Gari van de tegenstander.
Xiano begint aan zijn
tweede kamp. De inzet is goed en hij komt snel in. Een Ippon Seoi Nage is niet
goed genoeg om de tegenstander te kunnen werpen. Ook een O Soto Gari is niet
voldoende. Als hij een tweede maal O soto Gari inkomt krijgt hij er wel een
Waza Ari voor. De tegenstander kan een derde O Soto Gari overnemen met O Soto
Gaeshi en krijgt er Waza Ari voor. Hij slaagt erin om Xiano verder op de grond
te controleren en wint zo de kamp met Ippon.
Senne Drieghe is de volgende in de rij. Hij wil zijn eerste
tegenstander werpen met Uki Waza maar de aanval komt van te ver. Als hij even
later de tegenstander wil werpen met Harai Goshi kan deze overnemen (Tani
Otoshi) en Senne op de rug werpen.
In zijn tweede kamp
wist Senne al van coach Erik dat hij moet doorkomen en niet stoppen als hij
weerstand voelt. De tegenstander kan hem werpen met Harai Goshi links en krijgt
er Waza Ari voor. Als Senne even later Harai Goshi inkomt ziet de tegenstander
zijn kans om over te nemen en Senne plat op de rug te werpen.
Senne zijn derde kamp
kan de tegenstander hem snel werpen met Harai Goshi en Ippon bekomen.
Achilleas Chantzos mag als volgende aantreden. Als hij een aanval
van de tegenstander kan overnemen met Tani Otoshi krijgt hij er al Waza Ari
voor. Even later maakt hij de kamp af met O Uchi Gari en bekomt een Ippon.
Achilleas begint aan
zijn tweede kamp. Er heerst een waar Kumikata gevecht. Tenslotte kan Achilleas
de tegenstander werpen met De Ashi Harai links en krijgt er Ippon voor.
Achilleas staat in
zijn derde kamp. Hij loopt teveel achter de tegenstander aan deze ziet de kans
om hem te werpen met Seoi Nage. Een mooie beweging waarvoor de tegenstander hem
een Ippon geeft.
Nathan Van
Hoorebeke is aan de beurt. Er
worden twee poules opgemaakt waarvan de
eerste twee doorsteken naar de reeksen. Snel kan Nathan de tegenstander in
houdgreep nemen en Ippon bekomen.
Zijn tweede kamp is
lastiger. Zowel met O Uchi Gari als met Seoi Nage kan hij niet scoren. Ook de
tegenstander komt vaak in maar kan geen punten nemen. Ook als beiden op de
grond terecht komen valt er geen beslissing. Na een lange kamp kan de
tegenstander tenslotte Nathan werpen en krijgt er Ippon voor.
Zijn derde kamp van de
poules moet Nathan winnen om door te steken naar de reeksen. Als hij Seoi Nage
inkomt gaat de tegenstander erover en Nathan mag een Waza Ari op zijn rekest
schrijven. De kamp gaat door tot de tegenstander O Uchi Gari inkomt. Nathan kan
over nemen met Seoi nage en krijgt zijn tweede Waza Ari. Twee Waza Ari’s is
Ippon en Nathan wint zijn laatste kamp in de poules.
Zijn eerste kamp in de
reeksen is erop of eronder. O Uchi Gari levert niets op. Ook een tweede aanval
met dezelfde worp brengt geen punten op. De tegenstander wil Tomoe Nage werpen
maar Nathan kan ontwijken. Na diverse aanvallen van beide kanten is de score na
de kamp gelijk. Golden Score dus. Nu mag Nathan geen enkele fout maken of hij
kan het vergeten. De tegenstander wil hem werpen met Tani Otoshi maar Nathan
kan handig ontwijken. Hij ziet de kans om de tegenstander te verwurgen met
Okuri Eri Jime en wint deze kamp met Ippon. Heel goed gedaan.
Nathan staat in de
finale van zijn reeks. Diverse aanvallen met Seoi Nage leveren hem Waza Ari op.
Als beide kampers op de grond terecht komen slaag Nathan erin de tegenstander
te verwurgen en de eerste plaats op te eisen. Een heel mooie kamp met een goede
afloop.
Milan De smet is als enige in zijn gewicht categorie.
Zodoende wint hij goud zonder te moeten kampen. Coach Erik kan een regeling
treffen waarbij hij toch tweemaal kan kampen tegen tegenstanders die twee categorieën
zwaarder zijn dan hem. Milan is nog te onervaren om hen te werpen, maar heeft
wel ervaring opgedaan in het competitie judo.
Ginny Van Hecke mag kampen. Zij is zich aan het voorbereiden
voor het examen zwarte band en mist momenteel de routine van het kampen.
Tijdens haar drie kampen komt ze in met overgave, maar het is te weinig om
punten te scoren. Momenteel is het behalen van de dangraad prioriteit voor
haar.
Met zes judoka’s deelnemen en vijf medailles behalen is geen slecht resultaat. Ginny, Achilleas en Xiano behaalden brons, Nathan en Milan werden eerste. Proficiat.
Het eerste tornooi
waar wij aan deelnamen was meteen in de buurt. JC Wachtebeke organiseerde
opnieuw zijn U9 U11 U13 tornooi. Deze maal op zaterdag 14 september. Voor velen
ligt dit te vroeg in het sportseizoen. Wij schreven slechts vier deelnemers in,
drie bij de U9 en één bij de U11. Arne Claeys, Kobe Van Acker en Ziana Briers
kampten bij de U9, Nao Van De Rostyne bij de U11.
Daar er werkzaamheden
zijn aan de sporthal van Puyenbroeck was een beetje chaos om er te geraken. Ook
was de cafetaria gesloten zodat men moest improviseren.
De organisatie had
zijn best gedaan om alles in goede banen te leiden en mag ook trots zijn. De
weging verliep vlekkeloos ende kampen konden op tijd beginnen.
Ziana Briers was als eerste aan de beurt. In haar eerste kamp wil ze de tegenstander
werpen maar deze kan overnemen met Harai Goshi en haar verder op de grond
controleren.
Tijdens haar tweede
kamp merkt coach Erik dat ze veel duwt en trekt aan de tegenstander, maar niet
doorkomt als ze tegenstand voelt. Als ze op een moment haar hoofd onder de arm
van de tegenstander steekt zonder in te komen bestraft de scheidsrechter haar
met Shido. De tegenstander ziet haar kans om Ziana te werpen met O Soto Gari en
haar verder te blijven controleren met Gesa Gatame tot het eindsignaal.
Erik merkt dat Ziana
schrik heeft en ze laat zich in haar derde kamp inpakken door te tegenstander.
Deze kan haar plat op de rug werpen met O Soto Gari en krijgt er een Ippon
voor.
Arne Claeys is de volgende die mag kampen. Een aanval met
O Soto Gari levert hem niets op. Als de tegenstander hem even later kan werpen
met Tai Otoshi, gaat Arne onderuit en de tegenstander krijgt Ippon.
In tweede kamp kan de tegenstander
Arne verrassen door hem te werpen met Harai Goshi links en zo de overwinning te
behalen.
Arne begint aan zijn
derde kamp. Hij neemt onder de gordel van de tegenstander en de scheidsrechter
bestraft hem met Shido. Arne blijft achter de tegenstander lopen en deze kan
hem werpen met Harai Goshi. Erik merkte op dan Arne niet doorkomt als hij
weerstand van de tegenstander voelt.
Kobe Van Acker is de derde die mag kampen. Hij laat zich in
zijn eerste kamp werpen met O Soto Gari maar de tegenstander krijgt er geen
punten voor. Even later wil Kobe te tegenstander werpen met dezelfde worp maar
deze kan overnemen met O Soto Gaeshi en krijgt er Ippon voor.
In zijn tweede kamp
loopt Kobe achter de tegenstander. Geen van beiden kan scoren maar de
tegenstander toonde de meeste inzet en viel het meest aan. Op beslissing van de
tegenstander (hantei) krijgrt hij de overwinning.
Kobe begint aan zijn
laatste kamp. Hij kan de tegenstander werpen met O Soto Gari maar krijgt re
geen punten voor. Als beiden verder kampen op de grond kan geen van beiden de
ander controleren.
Een ultieme aanval O
Soto Gari levert Kobe tenslotte de welverdiende Ippon om.
Nao Van De Rostyne is aan de beurt. In zijn eerste kamp kan de
tegenstander hem in de nek nemen en werpen met Harai Goshi.
Nao loopt in zijn
tweede kamp mee met de tegenstander. Deze slaagt erin om Seoi Otoshi in te
komen en Nao te werpen. De scheidsrechter geeft er Ippon voor.
Onze jongeren waren duidelijk nog niet in vorm. Toch bleef iedereen sportief wat dan weer voor een goede sfeer zorgde.
