door Judoclub Lochristi | aug 16, 2018
Traditiegetrouw gingen wij ook dit jaar even weg met de motor.
Wegens het drukke werkschema van iedereen lukte het niet om er enkele dagen op uit te trekken, dus besloten wij dan maar om een dagtrip te maken. Gids Jo nam opnieuw de organisatie op zich.
Erik had iedereen een uitnodiging verstuurd, maar slechts vier personen konden mee. Jo, Gert Ewout en Erik waren van de partij.
Op woensdag 15 augustus was het dan zover. Omstreeks 09u45 verzamelden wij en om 10u00 stipt werd de trip aangevat.
Dit jaar koos Jo voor een trip richting Noord Frankrijk, de minder toeristische delen. Vanuit Lochristi reden wij eerst richting Ellezelles, om zo via Péruwelz naar Maroilles te gaan. Daar kwamen wij iets na de middag aan. Tijd om een restaurantje te zoeken en te proeven van de plaatselijke specialiteiten. We maakten er een rustige rit van met een tankstop en konden genieten van de mooie uitzichten die Frankrijk te bieden heeft. De enige tegenvaller was de lichte regen die we af en toe even over ons kregen. Teveel om droog te blijven, te weinig om nat te worden.
Na de middag werd de trip hervat richting Trelon en Cerfontaine. Jo probeerde zoveel mogelijk autosnelwegen te mijden. Ook des routes national liet hij zoveel mogelijk links liggen. Hij koos wel enkele stukken baan uit met een Romeins karakter maar liet ons Frankrijk op zijn best zien.
Na enkele uren reden wij opnieuw de grens over om via Hengouwen naar Binche te rijden. Daar was het tijd voor een volgende stop. Op een leuk terrasje konden wij even de benen strekken bij een koffie of een cola.
Ondertussen was de zon al voldoende doorgebroken en was er van regen geen sprake meer.
Time to go en wij gingen weer op pad. Deze keer was het richting huiswaarts via Geraardsbergen.
Na een leuke tocht van zo’n 350 kilometer kwamen omstreeks 19u00 aan ter lochristi. Daar konden wij nog even napraten en al de eerste plannen smeden voor de tocht van volgend jaar.
door Judoclub Lochristi | jul 2, 2018
Als afsluiter van het sportieve jaar organiseerden wij een clubuitstap naar Bellewaerde. Om het wat na de examenperiode te plannen werd 30 juni als datum vooruitgeschoven. Erik had zijn best gedaan om aan kaarten te geraken met een mooie korting. Waar de toegang normaal gezien € 32,00 per persoon is, had Erik kaarten voor € 25,00 per persoon. Hopend op heel wat belangstelling moesten wij vaststellen dat er zich slechts 17 personen inschreven om deel te nemen.
Dus gingen wij op stap met een heel beperkte groep. De dag was alvast goed gekozen want het was gloeiend heet in het park. De temperaturen gingen makkelijk richting de 30°C.
Daar de groep te klein was om te splitsen, bleven wij grotendeels samen. Terwijl de enen een attractie deden, bleven de andere wachten en omgekeerd.
Ondanks het goede weer was er relatief weinig volk in het park. Miss dat de eerste vakantieuittocht daar een rol in speelde?
Omstreeks 10u00 kwamen wij aan en konden het park betreden. De deelnemers hadden het erg naar de zin, vooral de korte wachttijden maakten het extra leuk. Langer dan 15 minuten aanschuiven was er niet bij, meestal konden wij zelfs onmiddellijk op de attracties.
De lunch namen wij gezamenlijk op één van de vele pleintjes die het park te bieden heeft.
Sinds enige jaren merken wij dat er steeds minder interesse is in de groepsactiviteiten van de club.
Wil dit zeggen dat wij deze beter niet meer laten doorgaan, of is het louter toeval en een slecht gekozen moment?
door Judoclub Lochristi | jun 10, 2018
Opnieuw konden onze leden examen meedoen om een volgende graad te behalen.
Leden die voldoende lessen aanwezig waren en de leerstof kenden mochten zich op de lijst zetten. Om het voor iedereen iets makkelijker te maken vroegen wij ook met wie ze examen wilden doen. Op de dag van het examen kwamen enkele leden opdagen die vergeten waren zich op de lijst te zetten. Goed als wij zijn, zochten wij een oplossing om hen alsnog aan het examen te laten deelnemen.
In totaal schreven zich 12 leden in. Het examen ging door op woensdag 6 juni.
Erik kon niet aanwezig zijn, maar Svea, Mike, Ewout en Nathan namen deze taak op zich. Om de deelnemers niet af te leiden werden enkel de examinatoren en de deelnemers in de zaal toegelaten.
De juryleden hadden niet alleen de taak om de examens af te nemen, ook moesten zij af en toe de zenuwachtige deelnemers proberen te kalmeren.
Vrijdag 8 juni ontvingen de geslaagden dan hun attest en nieuwe gordel. Dit gebeurde voor de trainingen.
Slaagden voor 6de kyu – wit/gele gordel
De Wulf Thibaud
Van Imschoot Charley
Van Woensel Axl
Lemmerling Maxime
Slaagden voor 5de kyu – gele gordel
Van Woensel Xander
Taghon Ine
Slaagden voor 3de kyu – groene gordel
Groenier Siebe
Van De Rostyne Kiyoko
Slaagden voor 2de kyu – blauwe gordel
Van Hoorebeke Nathan
Duquenne Rune
Slaagden voor 1ste kyu – bruine gordel
Chantzos Konstantijn
Chantzos Alexander
Proficiat aan de geslaagden
door Judoclub Lochristi | jun 3, 2018
Op 2 juni trok coach/trainer Mike met twee judoka’s Nathan Van Hoorebeke en Nao Van De Rostyne naar het internationale tornooi van Venray in Nederland. Naar dit gerenommeerde tornooi komen er zo’n 1800 judoka’s van heel Europa afgezakt
Nao mocht aantreden in de categorie tot 27kg bij de U12. In zijn eerste kamp werd hij gecounterd en onmiddellijk op grond vastgezet in een yoko-shiho-gatame door zijn Nederlandse tegenstrever Senn Van Buel, degene die uiteindelijk in deze categorie het tornooi won. In de herkansingen trof hij een andere Nederlander Nigel Van Den Akker. Alhoewel Nao steeds probeerde de Nederlander te vegen kon hij hem niet echt uit balans brengen. Toch bleef Nao zijn best doen en wachtte de Nederlander af tot het juiste moment om tweemaal een gelijkaardige beweging in te zetten die hem tweemaal wazari opleverde. Einde tornooi voor Nao maar toch een internationale ervaring rijker.
Na vijf en een half uur wachten was het de beurt aan Nathan de mat op in de leeftijdscategorie U15 categorie -60kg. Hierin zaten deelnemers van Rusland, Letland, Estland, Zwitserland, Kroatië en de ons omringende buurlanden. De eerste kamp tegen de Nederlander Stefan Van Ballegooijen ging gelijk op. Nathan kon hem meermaals bijna gooien, maar zonder succes. Echter na een tijdje begon de Nederlander een gaatje te ontdekken in Nathan zijn aanvallen en kon tweemaal overnemen met yoko-otoshi wat hem tweemaal wazari opleverde. Zo werd ook Nathan verwezen naar de herkansingen. In de herkansingen trof hij de Tsjech Petr Maxa. Nathan begon sterk en domineerde zijn tegenstander van in het begin. Na een kleine minuut kon Nathan een perfecte okuri-ashi-barai inzetten waarbij de Tsjech een meter boven de grond vloog en plat op de rug viel. Ippon! En Nathan kon een ronde verder. In de tweede ronde van de herkansingen kreeg hij de rus Ruzal Sadriev op het menu. We hadden al gezien dat dit een sterke tegenstrever was. Nathan begon goed, hij kon meermaals de aanvallen ontwijken en kon bijna zelf een score laten optekenen. De verschillende aanvallen van de Rus bleef hij verder goed ontwijken maar eens hij een linkse ashi-guruma uit zijn hoed toverde kon Nathan niet meer weg, met een ippon als gevolg. Zo eindigde ook Nathan zijn tornooi.
Al bij al een mooie judodag en allebei iets om te herinneren. Op naar volgend jaar…
door Judoclub Lochristi | jun 2, 2018
Vrijdag 1 juni kregen de leden van onze derde groep, en ouders, Core Stability training van Inge Verreyt. Inge is kinesiste van opleiding en gespecialiseerd in manuele therapie. Daar Core Stability van erg groot belang is bij kampsporters, werd er een les ingelast.
Core Stability… een woordje uitleg.
Men gaat er, In de beweegleer, van uit dat alle spieren en gewrichten van het lichaam elkaar beïnvloeden. De spieren in je romp spelen daarbij een belangrijke rol. Velen denken dat je armen en benen alle taken verrichten, maar je kern maakt dit mogelijk door stabilisatie en krachtoverbrenging van het lichaam. De krachten die op je onderlichaam komen, vang je op met je bovenlichaam en andersom. Hierdoor zwabber je niet als lappenpop heen en weer, maar behoud je stabiliteit in je lichaam.
Het corset van spieren in je romp is dus de basis waaruit (bijna alle) bewegingen plaatsvinden. Je hebt dus baat bij een goede kern bij praktisch alles wat je doet. Een stevige core draagt ook zeker bij aan de sportprestaties. Bij sport is het van belang om te zorgen voor een optimale krachtoverdracht van de romp en het bekken naar de armen en benen. Dat vraagt om een goede balans en aansturing vanuit de romp.
Zo’n 25 personen namen deel aan de sessie. Wat ogenschijnlijk begon als eenvoudige oefeningen, bleek zwaarder te zijn dan verwacht. Inge maakte er wel een gevarieerde en leuke les van. Sommige oefeningen deden de deelnemers alleen, voor andere oefeningen moest je met twee zijn. Ook werd gretig gebruik gemaakt van de judogordel om enkele oefeningen te doen. Als afsluiter handelde Inge ook nog even over stretching. Ze toonde de deelnemers hoe je op een eenvoudige wijze, met gebruik te maken van een judogordel, de benen en de romp kon rekken.
Na korte tijd, stond iedereen in het zweet. Best lastig als je de oefeningen volledig en goed deed. Een sessie van anderhalf uur vloog voorbij. Als bedanking had de club een mooie fruitmand voorzien voor de docente.
Dat de les bijval had was te merken aan de sfeer die er heerste. Een initiatief dat zeker voor herhaling vatbaar is.
door Judoclub Lochristi | mei 21, 2018
Veel te vroeg liep de wekker af. Na amper vijf uur slaap mochten Erik en Mieke opstaan. Rafaëla had pannenkoeken gebakken en verse sinaasappels geperst. Ook de andere groep kreeg pannenkoeken voorgeschoteld. Terwijl de jongeren nog even genoten van het openlucht zwembad, maakten Erik en Mieke een wandeling langs het strand.
Omstreeks 11u30 kwam Udoka ons oppikken om richting Paloma te rijden. Daar kwam de groep weer bij elkaar, samen met nog zo’n 20 anderen. In totaal waren we met 30 personen.µ
Toen wij aankwamen was ze druk bezig in de keuken. De Paella stond al te pruttelen. Een reuzenpan van zo’n kleine meter in diameter boordevol lekkers. Ook de andere gerechten waren bijna klaar. In totaal had ze drie pannen eten voorzien voor iedereen.
In de volle zon genoot iedereen van de gerechten. Udoka nam de taak op zich om voor iedereen in te scheppen. De gasten kregen dan ook Udoka-porties voorgeschoteld. Toen iedereen verzadigd was, had Paloma 8 taarten en gebak voorzien. Gewoon teveel voor één middag. De traditionele gebakken vielen erg in de smaak bij de ouderen, je jonger verkozen de meer gewone taarten.
Er werd druk gepraat over het afgelopen weekend. Diverse plannen en uitnodigingen werden uitgewisseld en zowel Nathan als Erik werden verzocht om langs te komen met de familie. Eveneens kregen wij opnieuw een uitnodiging voor volgend jaar. Als bedanking voor het afgelopen weekend beloofde Erik om voor de kids een judogi op te sturen. En ja, vriendjes van hen spitsten al gauw de oren en hun ogen blonken. Erik beloofde dan ook maar om er een voor hen bij te sturen.
Tempus Fluid en voor we er erg in hadden was het tijd om naar de luchthaven te vertrekken. Udoka en Paloma brachten ons weg. Daar volgde nog een uitgebreid afscheid en de groep ging het luchthavengebouw binnen.
Onze vlucht was voorzien om 15u50, maar door omstandigheden stegen we pas een kwartier later op. De vlucht was heel rustig. Ongeveer twee uur later stonden we opnieuw op Belgische bodem waar luchthavenvervoer ons kwam ophalen. Thuis stonden de ouders van de deelnemers ons op te wachten en werd er samen gegeten. Verhalen over de reis werden bovengehaald, foto’s en filmpjes werden bekeken en er was een korts skype sessie met Udoka. Opnieuw kregen wij de uitnodiging om volgend jaar terug te komen.
Een video overzicht van de reis is hier te bekijken.
