Veel te vroeg liep de wekker af. Na amper vijf uur slaap mochten Erik en Mieke opstaan. Rafaëla had pannenkoeken gebakken en verse sinaasappels geperst. Ook de andere groep kreeg pannenkoeken voorgeschoteld. Terwijl de jongeren nog even genoten van het openlucht zwembad, maakten Erik en Mieke een wandeling langs het strand.
Omstreeks 11u30 kwam Udoka ons oppikken om richting Paloma te rijden. Daar kwam de groep weer bij elkaar, samen met nog zo’n 20 anderen. In totaal waren we met 30 personen.µ
Toen wij aankwamen was ze druk bezig in de keuken. De Paella stond al te pruttelen. Een reuzenpan van zo’n kleine meter in diameter boordevol lekkers. Ook de andere gerechten waren bijna klaar. In totaal had ze drie pannen eten voorzien voor iedereen.
In de volle zon genoot iedereen van de gerechten. Udoka nam de taak op zich om voor iedereen in te scheppen. De gasten kregen dan ook Udoka-porties voorgeschoteld. Toen iedereen verzadigd was, had Paloma 8 taarten en gebak voorzien. Gewoon teveel voor één middag. De traditionele gebakken vielen erg in de smaak bij de ouderen, je jonger verkozen de meer gewone taarten.
Er werd druk gepraat over het afgelopen weekend. Diverse plannen en uitnodigingen werden uitgewisseld en zowel Nathan als Erik werden verzocht om langs te komen met de familie. Eveneens kregen wij opnieuw een uitnodiging voor volgend jaar. Als bedanking voor het afgelopen weekend beloofde Erik om voor de kids een judogi op te sturen. En ja, vriendjes van hen spitsten al gauw de oren en hun ogen blonken. Erik beloofde dan ook maar om er een voor hen bij te sturen.
Tempus Fluid en voor we er erg in hadden was het tijd om naar de luchthaven te vertrekken. Udoka en Paloma brachten ons weg. Daar volgde nog een uitgebreid afscheid en de groep ging het luchthavengebouw binnen.
Onze vlucht was voorzien om 15u50, maar door omstandigheden stegen we pas een kwartier later op. De vlucht was heel rustig. Ongeveer twee uur later stonden we opnieuw op Belgische bodem waar luchthavenvervoer ons kwam ophalen. Thuis stonden de ouders van de deelnemers ons op te wachten en werd er samen gegeten. Verhalen over de reis werden bovengehaald, foto’s en filmpjes werden bekeken en er was een korts skype sessie met Udoka. Opnieuw kregen wij de uitnodiging om volgend jaar terug te komen.
Een video overzicht van de reis is hier te bekijken.