Zoals gisteren afgesproken stonden wij omstreeks 08u30 klaar. Dinis ging ons komen oppikken voor het ontbijt. 8u45 … nog niemand gezien, 9u00 … nog steeds niemand. Rond 9u10 kreeg Erik een bericht met de vraag of hij hem had overslapen. Blijkbaar was het de bedoeling dat wij te voet naar het ontbijt zouden gaan… communicatiefoutje of wijziging in de planning?
Enfin, Rond 9u20 waren wij ter plaatse voor het ontbijt. Belegde broodjes, koeken, yoghurt, … Sterven van de honger zouden wij niet doen.
Na het ontbijt was het tijd voor de eerste training van de dag. Deze begon rond 10u00 en duurde tot na 12u00. De training handelde rond Ne Waza techniek. Heel wat van de getoonde technieken waren ook weer nieuw voor de deelnemers. Vooral bij de aanvallen bij een tegenstander die op de rug ligt hoorden sommigen het ik Keulen donderen. En geloof mij, Keulen is een gans eind van hier.
Bij de Randori toonden onze gastheren dan weer dat ze kampers waren.
Na de training was het tijd voor de lunch. Het traditioneel gerecht met varkensvlees en schaaldieren stond op ons te wachten. Na een paar uur trainen smaakte het heerlijk. Om de tijd wat te doden leerden Erik en Lucas de jongsten de eerste zinnen Nederlands. “Ik spreek Vloms en ge kunt mijn … kussen”. Zij wisten niet was het was en wij lachten ons een kriek.
Na de lunch stond Beja op het programma. Deze oude stad is waar Dinis junior zijn jeugd doorbracht.
Onze chauffeur was de persoon die Erik in contact bracht met Dinis, enkele jaren geleden.
Omdat sommigen dringend moesten, gingen wij een cafeetje binnen om iedereen de gelegenheid te geven even naar het toilet te gaan. Ondertussen bestelden de groten iets om te drinken. Zes koffies en één thee kosten daar € 4,50 … de prijzen zijn er een beetje zoals bij ons ?.
Er is teveel te zien om op een paar uur te bezichtigen, dus moest Dinis kiezen. We gingen naar het kasteel van de stad en boven op de hoogste toren hadden wij een machtig uitzicht over de stad en de wijde omgeving. De volgende stop was de dojo van Beja. Deze bestond reeds van 1957en was daarmee de eerste judoclub in Portugal. Meester Kobayashi is er lange tijd de hoofdtrainer geweest. Foto’s van hem hangen nog overal. Dinis liet ons binnen en liet ons werkelijk alle plaatsen zien.
Daarna was het tijd voor de plaatselijke specialiteit: pastel de nata. Een bladerdeegkoekje met in het midden crème brûlee. Daar het zonnetje scheen, genoten wij ervan op een terrasje in het midden van de oude stad.
De namiddag vloog voorbij en al snel was het tijd om richting Alvito te keren voor de avond training. Er waren enkele leden van een bevriende club bijgekomen. Deze maal draaide de training rond Tachi Waza. Diverse technieken passeerden de revue en opnieuw waren de meesten volledig nieuw voor de deelnemers. Ook een randori van 15 minuten was hen onbekend. Diegenen graag kampten en een rode gordel kregen, hadden al snel spijt van hun beslissing. Het was alles behalve koud. Dan nog eens 15 minuten moeten kampen tegen diverse tegenstanders … je zou voor minder.
Ook de short time Randori’s van 15 seconden (Tachi waza naar Ne waza) kenden ze niet. Toen Erik vertelde dat ze 12 Randori’s zouden doen, begonnen de meesten al te puffen.
De avondtraining was behoorlijk intens en na meer dan 2 uur konden wij ons douchen en richting verzamelplaats gaan voor het avondmaal. Spaghetti met hamburgers en groenten. Een rare combinatie voor ons, maar iedereen kende dat blijkbaar. Ondertussen klonk het van overal: “Ik spreek Vloms en ge kunt mijn … kussen”. Wij wisten van niets …
Tijd voor een korte wandeling. Het was ondertussen al na 22u00 maar Dinis wilde ons nog even een locatie laten zien uit zijn stad. De locatie was een cafeetje, vol met oude gereedschappen aan de muur. Een plaatselijke zanggroep kwam er samen en na enkele glaasjes wijn begonnen ze te zingen. Traditionele liederen uit de streek. Blijkbaar heeft elk dorp zo’n vereniging. Om te drinken zijn alle redenen goed blijkbaar.
Even later gingen wij weer verder en weldra stonden wij aan de slaapplaatsen. Eens naar bed voor 00u00, iedereen keek er naar uit.