De laatste dag in Mallorca. Erik zat om halfdrie in zijn bed. Hij had eerst het verslag gemaakt van dag drie maar de foto’s bewerken zag hij niet meer zitten. Omstreeks zeven uur werd hij wakker en maakte de taak af. Anderhalf uur later kon hij de website updaten. Dag drie stond eindelijk online.
Tijd om de groep in de checken voor de terugvlucht. Opnieuw was er een probleem om Pauline en Arne in te checken en Erik begreep dat hij opnieuw naar de balie van Ryanair zou moeten gaan om dit te kunnen oplossen.
Rond negen uur was er ontbijt. Opnieuw namen Mieke en Erik een sober ontbijt. Er werd al genoeg gegeten en er volgde nog Palella.
De Jongeren stonden op rond tien uur. Zij nemen opnieuw een uitgebreid ontbijt met pannenkoeken, toast, broodjes, frambozen, bosbessen, aardbeien. Paloma maakte er opnieuw een punt van om hen te verwennen.
Udoka kwam ons ophalen na tien uur. De koffers waren reeds gepakt en we namen afscheid van zijn schoonouders. We gingen richting Paloma. De meeste jongeren zaten nog aan het ontbijt. Buiten was de zon al volop aan het schijnen, opnieuw een mooie dag in Mallorca.
Paloma ging beginnen met het middagmaal, paella. Arne hielp mee in de keuken en keek hoe zij deze schotel klaarmaakte en de gigantische pannen. Omdat we met een grote groep waren werden er twee pannen paella gemaakt. Arne kreeg heel wat uitleg, we zagen hem slimmer worden met de minuut.
Ondertussen had Erik een lang gesprek met Udoka over de werking van de Vlaamse en de Baleaarse judofederatie, over techniek en over de samenwerking tussen onze beide clubs.
De jongeren waren aan het zwembad. Één groep stoeide met de plaatselijke jeugd en een bal, een andere groep zat te praten in de schaduw van een boom.
Na enkele uren was het eten klaar. De groep kon aan tafel en werd bediend door Udoka himself. Daar waar de paella van gisteren een zes op tien kreeg, gaf men deze van Paloma minimum een negen. Alles was klaargemaakt met verse ingrediënten en veel liefde.
De meesten aten twee borden vol, niemand klaagde. Daarna had men ook nog een klein dessert voorzien. Vier taarten en fruit stonden voor de Belgische delegatie klaar. Specialiteiten uit de streek. Ook deze smaakten enorm goed.
Na het middagmaal was de tijd aangebroken om afscheid te nemen van onze Mallorcaanse vrienden en ons naar de luchthaven te begeven. Terwijl Mieke de groep bijeen hield, ging Erik met Arne en Pauline naar de balie van Ryanair om de incheck in orde te brengen. Men was er heel vriendelijk en binnen enkele minuten was alles in orde.
Dan richting douane. Ook daar ging het erg vlot. Enkel Pauline werd onderworpen aan een drugstest.
We begaven ons naar de gate die was aangegeven op de schermen. Het zou een rustige vlucht worden want er was bijna niemand aanwezig. Mieke begon zich zorgen te maken en vroeg Erik om nog even te kijken op de schermen. Daar stond opeens een andere gate aangegeven …. En ze waren al aan het boarden stond er. Dus mocht de groep zich spoeden om in de andere gate te geraken. We waren nog op tijd. Nu merkten we waarom er zo weinig volk was, iedereen stond al een de correcte gate … Per bus bracht men ons naar het vliegtuig en iets later dan voorzien, om twintig na vier, stegen wij op.
Ondertussen was het thuisfront het vervoer vanuit Zaventem naar huis aan het regelen.
Na een kalme vlucht van twee uur kwamen wij om kwart na acht aan in Zaventem. Daar stonden Johnny, Koen, Simone, Antoon en Iris op ons te wachten om ons naar huis te brengen. Het weer was Belgisch, koud en regen … iedereen wilde direct terug naar Mallorca.
Thuis aangekomen waren de ouders van de deelnemers al aangekomen en Svea had voor belegde broodjes en versnaperingen gezorgd. Na een zwaar weekend had iedereen wel honger.
Verhalen werden opgehaald. Vragen werden beantwoord en we maakten een korte Skype connectie met Udoka. Een mooie afsluiten van een prachtig weekend.