Luein is een Onthaal-Observatie- Oriëntatie Centrum voor meisjes van 12 tot 18 jaar. De werking van Luein wordt in dit verslag niet besproken. Wat wél aan bod komt is de activiteit die Tine er heeft gegeven op 14 maart 2017.
Iedere dinsdagmiddag biedt Luein ‘sport en spel’ aan. Voor mijn stage werd er gevraagd om een activiteit te geven waar ik mezelf goed bij voel. Een ideale gelegenheid om de meisjes eens te laten kennismaken met een andere sport dan netbal of fietsen.
Judo leek me een leuke optie. Luein heeft zelf een beperkt aanbod van matten. De kimono’s en gordels werden in bruikleen gegeven door judoclub Hokkaido. Door het gebruik van kimono’s werd de beleving van de judo intenser. Al snel had iedereen de juiste maat gevonden met bijhorende gordel. En daar volgde dan ook de eerste oefening op: hoe knoop je een gordel? Al snel bleek dat de meeste meisjes toch wat hulp nodig hadden bij het maken van de juiste knoop. De meesten stonden te popelen om te beginnen met judo.
Maar vooraleer daarmee van start te gaan, werden hen een aantal Japanse woorden aangeleerd. Tatami, obi, dojo, matte… waren er enkele van. Zo waren ze al meer vertrouwd met de termen die aan bod zouden komen. Daarna volgde het groeten, met de nodige verwarring. ‘Moet er rechtstaand gegroet worden?’ ‘Jullie zitten op jullie knieën, gaan we bidden?’ waren enkele vragen die gesteld werden.
Na de groet begonnen we met een lichte opwarming, enkele sit-ups en enkele keren pompen. Omdat de meisjes toch in voorligsteun stonden, vond ik het wel kunnen om een kort spelletje te spelen. Ze stonden per twee rechtover elkaar in pomphouding. De bedoeling was om de armen van de persoon tegenover hen weg te trekken. Het lachen bleef niet achterwege tijdens deze oefening. Vervolgens gingen we over naar een vertrouwensoefening. De meisjes moesten zich naar achter laten vallen en erop vertrouwen dat hun partner hen zou opvangen. Dit was deels om vertrouwen in elkaar te krijgen, maar ook om hen te laten wennen aan de afstand die ze moeten overbruggen bij de achterwaartse val, Ushiro Ukemi.
Toen ik hen vertelde wat Ushiro Ukemi inhield, werd er eerst geprotesteerd. Pas na enkele keren voortonen durfde de eerste zich aan de achterwaartse val te wagen. En dit verliep helemaal niet slag én zonder incidenten.
Als iedereen een beetje opgewarmd was, gingen we over naar Gesa Gatame. Deze houdgreep werd heel deskundig – op z’n Tines – getoond en geoefend.
Omdat de vraag naar het uitkomen uit de houdgreep groot was, besloot ik die ook te tonen. Omdat de meisjes nu al één houdgreep onder de knie hadden, besloten we een randori ne waza te houden. Alleen maakte ik het wat speelser door eraan toe te voegen dat de gordel van de partner moest worden uitgedaan. Echte judotechnieken werden niet gebruikt, de lachspieren dan weer wel. Als afsluiter werd er opnieuw gegroet. Daarna mochten enkele aangeduide vrijwilligers de matten wegbrengen, helaas was ik daar één van. Het was een geslaagde initiatie waarvan een herhaling werd gevraagd, maar dan eventueel met andere houdgrepen, oefeningen…
Wegens privacyregelingen worden de meisjes niet herkenbaar op de foto’s afgebeeld.
De personen die wel duidelijk afgebeeld zijn, zijn begeleiders.