Reeds voor de vierde maal ging onze Black Belts BBQ door. Al onze zwarte banden en hun partner werden uitgenodigd om het afgelopen jaar te bespreken en plannen te maken voor het komende jaar. Daar wij dit seizoen 20 jaar bestaan, mocht het iets meer zijn dan een gewone vlees BBQ. Daarom werd er gekozen voor vis en schaaldieren. Een goede keuze bleek nadien.
De zwarte banden van de club werden omstreeks 12u00 verwacht. Er volgde een kleine receptie met Sekt en hapjes. Naast de gebruikelijke chips en nootjes waren er ook mosselen in kruidenboter en witte wijn, die Erik klaarmaakte op de BBQ. Veel werk maar het resultaat was dan ook erg lekker.
Op een zonovergoten terras werd er in een ontspannen sfeer gepraat over het afgelopen seizoen.
Erik ondertussen bezig om tijgergarnalen klaar te maken. In een kruidensausje met cognac werden deze opgediend en met veel smaak gegeten. Mieke had ook coquilles en verse broccolisoep klaargemaakt. Als voorgerechten konden deze tellen.
Terwijl de gasten ervan genoten lagen de sardines ook reeds op het vuur. Op een zoutsteen met gewoon wat peper en citroen. Meer moest het niet zijn. De geur alleen al deed het water in de mond komen. Nathan vertelde dat de lekkerste die hij at, in Portugal was. De mijne moesten niet veel onderdoen.
Er werd gepraat over de nieuwe zaal. Deze zou tegen juli definitief moeten af zijn. De matten zouden nu toch blauw met oranje worden. De verende vloer en de nieuwe matten zullen het vallen een stuk aangenamer maken.
Na enige tijd waren de sardines klaar en konden worden opgediend. Ze roken niet alleen heerlijk, ze smaakten ook zo.
Er werden ondertussen ideeën geopperd over de zaterdagtrainingen. Hoe gaan wij het aanpakken? Zal tweemaal per maand genoeg zijn, of zal het teveel worden? Wat zullen wij doen in geval van tornooien? Allemaal zaken waar wij een oplossing naar zochten.
Terwijl wij praatten had Erik het hoofdgerecht op het vuur gedaan. Forel met verse kruiden en witte wijn in papillotjes. Dit samen met gepofte aardappelen in kruidenboter. De vishandelaar dacht waarschijnlijk wel dat wij grote eters waren. De forellen die hij leverde waren ruim groot genoeg en dagvers. Dat het iedereen smaakte kon je merken toen de gesprekken wegvielen en iedereen genoot van zijn vis.
Toen iedereen zijn vis op had gingen de gesprekken opnieuw van start. Deze maal werd even gesproken over de leden die konden overgaan en over hoe we het best reclame konden maken om nieuwe leden aan te werven.
Aangezien je nooit weet hoeveel mensen eten, hadden wij ook nog zalm voorzien. Deze werd ingesmeerd met een kruidenmengeling en gebakken op een ceder houten plank. Nadien werden de zalmmoten ingesmeerd met een sinaasappelsaus en opgediend. De meesten waren verrast toen ze hoorden van de combinatie. Toch kregen wij enkel goede kritiek over de combinatie.
Terwijl wij het eten wat lieten zakken, speelden de kinderen op de trampoline of zaten in de spa. Ook werden waterpistolen bovengehaald. Wat zou je willen met zo’n temperaturen? Niet alleen de ouderen amuseerden zich, de jongsten deden dat ook.
Toen het eten wat gezakt was, was het tijd voor dessert. Wij konden een watermeloen van 13 kilogram op de kop tikken en serveerden deze aan onze zwarte gordels. De meloen was goed rijp en smaakte erg lekker. Ruim de helft ervan werd opgegeten tot iedereen voldaan was.
Uiteraard hadden wij ook nog koffie en thee. Pralines en koekjes. Kortom, alles voor een perfecte afsluiter.
Als club uit Lochristi steunden wij natuurlijk ook onze plaatselijke handelaars.
De wijn kwam van Nobel, een plaatselijke wijnboer. De vis kochten wij aan bij C-food. Ook vonden wij een plaatselijk bier dat speciaal voor deze zomer was gebrouwen.