Zondag 26 januari waren er Provinciale Kampioenschappen judo
te Aalter. Judoka’s vanuit de ganse provincie kwamen afzakken op een medaille
te behalen en daarmee ook een ticket voor het Vlaams kampioenschap te bemachtigen.
Wij namen deel met negen judoka’s. De kampen die we te zien kregen
waren van een behoorlijk niveau. Het was duidelijk dat ook andere clubs
trainen.
Drie van onze deelnemers wisten een podiumplaats te behalen.
Achilleas Chantzos (U15 -60 kg) en Nao Van De Rostyne(U15 -34) behaalden brons, Ginny Van Hecke (U21 -70) ,
de kersverse zwarte gordel van de club werd Provinciaal kampioene.
Zij mogen op 9 februari kampen te Tielt op het Vlaams kampioenschap.
Woensdag 22 januari gingen de eerste examens van dit seizoen van start. Er was geen training voor de leden van de eerste en tweede groep. De inschrijflijstlijst lag al sinds begin december in de club en iedereen had voldoende tijd om zich voor te bereiden.
Er schreven zich 31 leden in om deel te nemen. Eens de planning gemaakt was moest deze nog zesmaal worden aangepast. Tenslotte kwamen zich 26 judoka’s aanmelden voor het examen.
Svea, Mike, Nathan en Ewout fungeerden als jurylid. Erik kwam beurtelings langs alle tafels langs om te zien of alles vlotjes verliep.
Na de examens volgden de gordel- en diploma-uitreiking in de
club. Wie niet geslaagd was werd al op de hoogte gesteld om de pijn wat te
verlichten. De uitreiking gebeurde voor het groeten in de training. Afhankelijk
van de behaalde graad werd de gordel op een andere manier aan de geslaagde
overhandigd.
Na enkele maanden voorbereiding slaagde Ginny Van Hecke erin
de jury te overtuigen dat zijn het dragen van een zwarte gordel waard is. Samen
met trainingspartner, Svea Van Isacker, trainde zij heel hard om het examen tot
een goed einde te brengen. Als de budozaal in Lochristi bezet was, gingen ze
trainen in andere clubs. Gent-Drongen, Belsele, Sint Agatha Berchem, Nazareth, Zwijndrecht
en Merelbeke kregen hen op de mat.
Coach Erik Van Isacker moest soms streng zijn en bleef Ginny
laten trainen tot de technieken voldoende gekend waren. No mercy, medelijden
staat niet in zijn woordenboek. Bloed, zweet en tranen moest ze ervoor over
hebben.
Maar ook de clubtrainers van de bezochte clubs brachten hun
steentje bij om Ginny op het gewenste niveau te krijgen.
Zondag 19 januari was het dan eindelijk zo ver. Van de 19
kandidaten slaagden er uiteindelijk 15 in hun opzet. De jury was streng maar
correct. Ginny zat ruim boven de minimale 60% om te slagen. Felicitaties vanuit
de club volgden. Maar ook onze buitenlandse vrienden uit Portugal en Mallorca
waren op de hoogte en wensten haar veel geluk met de behaalde zwarte gordel.
Zaterdag 11 januari organiseerden wij opnieuw een
nieuwjaarsreceptie voor onze leden en naaste familie. Voor de nieuwe leden van
de club een ideale gelegenheid om iedereen eens te leren kennen, voor de oudere
leden van de club een gezellig samenzijn. De sfeer was in elk geval heel
uitgelaten.
Mieke had de dag ervoor 32 liter verse soep gemaakt, ikzelf
zorgde voor 60 liter witte glühwein, the real stuff, niet van die gesuikerde
brol. Spuit en bronwater waren ook voorhanden voor wie dit wilde. Wie ‘plat water’
vroeg had ervan en kreeg van mij een plat bord met water … platter kon ik het
niet maken. Iemand kreeg zelfs een behoorlijk pikant soepje aangeboden voor
mijzelf … een kleine revanche van het laatste clubfeest …
Ook dit jaar hadden wij kosten nog moeite gespaard
betreffende de hapjes. Enkele ouders hadden een cake gebakken, Svea had
talrijke hapjes voorzien: gevulde champignons, bladerdeeg met kaas, appel,
honing en rozijnen en niet te vergeten, pikante scampi’s. Maar ook toastjes met
zalm en kaas of met krabsalade waren voor handen. Wijzelf hadden pizza’s,
chips, nootjes, kaas, salami en voor de jongsten snoep voorzien. Honger zouden
wij niet hebben.
Als attentie had ik flesjes met chilisaus voorzien. Wegens
een misverstand waren deze iets kleiner dan voorzien. Wie proefde wist dat de
smaak goed zal, maar dat het goedje redelijk pikant was, alhoewel er op het
etiket ‘mild’ stond ….
In totaal hadden zich zo’n honderd personen ingeschreven.
Wegens omstandigheden belden enkelen af zodat wij met een negentig mensen
waren.
Alhoewel we begonnen vanaf 15u00 kwam het grotendeels van de
gasten toe vanaf 15u45 omstreeks 17u00 was het heel druk. Svea, Mieke en ikzelf
kwamen voortdurend rond met hapjes en drank. Lege mokken werden weggenomen om
af te wassen en lege schalen werden bijgevuld.
Eens het wat donker begon te worden werd de vuurkorf
aangestoken, wat dan weer voor een gezellige sfeer zorgde.
Daar men alcoholcontroles had aangekondigd werd er meer soep dan glühwein gedronken. Wie wel een glaasje wilde drinken had voor een Bob gezorgd, heel verstandig.
