Vandaag werd er niet te veel gepland voor de Portugese gasten. Daar Mieke de kinds van school moest halen en we al om 17u00 training hadden, konden we niet veel doen. Dus werd er eens uitgeslapen na de vermoeiende dagen. Omstreeks 09u00 werd er ontbeten en natuurlijk over de voorbije dagen gepraat. Ook de uitwisseling tussen beide clubs kwam weer aan bod.
Na het middagmaal gingen we even pralines kopen bij de plaatselijke artisanale pralinemaker. Erik had in april de lekkernijen meegenomen naar de Algarve en merkte dat ze erg in de smaak vielen.
De plannen voor de toekomst werden gesmeed en voor wij het wisten van het tijd om naar de training te vertrekken. Dinis vroeg hoeveel leden hij mocht verwachten. Erik gaf de voorzichtige cijfers van ongeveer 20 personen per groep …. mis dus.
In de eerste groep telden wij 28 judoka’s, de meesten van hen waren beginners. Dinis gaf hen les over bewegen en manieren om een tegenstander uit evenwicht te brengen. Om het leuk te maken werden de oefeningen in spelvorm gegeven. De uitleg was in een mengeling van Frans en Engels. Onze lesgevers moesten amper vertalen, zo duidelijk was de uitleg.
Na een uurtje was het tijd om de tweede groep onder handen te nemen. Hier telden wij dertig deelnemers. De opwarming handelde voornamelijk over soepelheid op de mat. De Tachi Waza waren ideaal als voorbereiding voor de voorkeurtechnieken (Toki Waza). Dinis leerde de deelnemers hoe een tegenstander uit evenwicht te trekken, wat de eventuele fouten zijn en hoe deze aan te pakken.
Bij het Ne Waza werd de nadruk gelegd op het controleren van een tegenstander alvorens aan te vallen. Zowel bij de eerste als bij de tweede groep waren er zitplaatsen te weinig voor de ouders. Het merendeel van hen moest de training dan ook rechtstaande volgen.
Ook hier vloog te tijd voorbij en was het tijd voor de leden van de derde groep.
Er kwamen vijftig judoka’s opdagen om deze training met Dinis mee te maken. Na een stevige opwarming begon hij met Ne Waza. Dinis toonden hoe je een tegenstander die in vierpunten steun zit kunt inpakken en controleren of dwingen tot overgave door een verwurging. Iedereen kreeg ruim de tijd om de oefeningen maken. Als men het niet snapte kwam Dinis individueel bijsturen.
Tijd voor inspanning …. Enkele Randori’s zorgden ervoor dat de aanwezigen hun overtollige energie kwijt konden en zich met elkaar konden meten.
Na deze inspanningen stond iedereen goed in het zweet. Dinis gaf hen de kans om even iets te drinken alvorens met het rechtstaande werk (Tachi Waza) te beginnen. Er werden enkele voorbereidende oefeningen op Uchi Mata gegeven om op te warmen.
Hier demonstreerde hij de manieren om een tegenstander de immobiliseren en vervolgens over te gaan naar Uchi Mata. Diverse manieren van de worp en zijn verplaatsingen werden uitgelegd aan de deelnemers. Toen iedereen voldoende had kunnen oefenen werd het tijd om ook aan de rechtstaande kampen, de Randori Tachi Waza, te beginnen. Door de groep op te delen in groepjes van drie die elk met elkaar kampten, zorgde Dinis ervoor dat iedereen zich ten volle gaf. Niemand werd gespaard, iedereen stond volop in het zweet.
Als afsluiter werd nog even getraind (Uchi en Nage Komi) met weerstand van twee tegenstanders … nog meer zweet dus.
Tijdens en na afloop van de training kreeg Dinis enkel goede kritiek van de deelnemers. Iedereen had ten volle genoten, zowel trainers als judoka’s.
#BeActive #sportersbelevenmeer
