Vandaag werd een rustdag ingelast wat training geven betreft. We maakten van de gelegenheid gebruik om Dinis, Sandrine, Emma en Arthur een ander deel van Gent te laten zien.
Na het ontbijt gingen we Svea ophalen die met ons mee zou gaan.
Het weer was iets beter dan dinsdag. Er werd pas in de late namiddag regen voorspeld. We maakten een wandeling vanaf de Gent Zuid tot aan het oude begijnhof. Deels in het Engels, deels in het Frans probeerden wij uit te leggen wat begijnen waren en waarom ze allen op deze plaats zaten. Waarom ze begijnen waren geworden en waarmee ze hun dagen vulden. Ondertussen konden onze gasten zich vergapen aan de schoonheid van de gebouwen en architectuur van die tijd.
De wandeling verliep verder richting het gravensteen waar we een boottocht doorheen de oude binnenstad wilden maken. We waren net op tijd om de boot te zien vertrekken en zouden een uur moeten wachten op de volgende. Daar het middag was werd besloten om een hapje te gaan eten in de buurt.
Omstreeks 13u30 kochten we de tickets voor de rondvaart en lieten onze gasten de oude stad zien vanop het water. De gids sprak Nederlands, Frans en Engels. Voldoende talen zodat iedereen de geschiedenis van deze tijd begreep.
Een rondvaart duurde ongeveer veertig minuten, we bleven de eerste achtendertig minuten bleven we droog, de laatste twee minuten mochten we de paraplu’s bovenhalen voor de regen.
Na de boottocht gingen we richting groetenmarkt. Natuurlijk konden wij de oude vleesmarkt niet links laten liggen… en ondertussen waren we uit de regen. Dan kwamen wij aan op de groentemarkt. De beide ‘neuzen kraampjes’ stonden er broederlijk zo’n vijftig meter uit elkaar. We legden hen uit waarom dit zo was en vertelden de geschiedenis van de echte neuzen.
De oude bakkerij op de groentemarkt verkocht diverse streekproducten. Erik kocht broodpudding en mattentaarten voor ’s namiddagen bij de koffie.
De tocht verliep verder in de regen en langs de dulle griet, het fameuze Gentse kanon dat ooit maar één schot had afgevuurd en maar één dodelijk slachtoffer had gemaakt … de kanonnier zelf.
Met de paraplu in de had verliep de wandeling richting dampoort waar we de bus konden nemen richting Svea en Ewout hun huis. De aangekochte streek specialiteiten werden er geproefd met een koffietje. En ja … onze bakkers kregen goede commentaren van Dinis en Sandrine.
Na afscheid genomen te hebben reden wij huiswaarts. Tijdens en na het avondmaal werd het verloop van de dog nogmaals besproken en kwamen de plannen voor de uitwisseling tussen beide clubs nogmaals ter sprake. Deze werden meer gedetailleerd uitgewerkt en zouden kunnen in voege gaan vanaf april 2020 …… Momenteel wil ik er nog niet veel over zeggen maar is veelbelovend (voor wie ook een inspanning wil leveren). Meer informatie zal volgen.
Het Erasmus+ project van de Europese unie zal zijn vruchten afwerpen.
#BeActive #sportersbelevenmeer
